"ΕΣΤΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΓΩΓΗ ΤΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΕΠΙΠΟΝΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΚΑΚΙΑΣ ΚΗΛΙΔΩΝ ΑΥΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΙΡΟΥΣΑ ..." (ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ)

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Νέο τεύχος του περιοδικού Θεολογία (τ. 86, τεύχος 4, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2015). Περιλαμβάνει τα κείμενα του πρώτου μέρους του αφιερώματος "Προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας"

Θ ε ο λ ο γ ι α
ΚΛΑΔΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ωάννου Γενναδίου 14, 115 21, θήνα - Τηλ.: 210.7272.288
Fax: 210.7272.251, e-mail: theologia@ecclesia.gr



Δ ε λ τ ί ο Τ ύ π ο υ 

Κυκλοφόρησε τὸ νέο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ Θεολογία (τόμος 86, τεῦχος 4, Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2015), τὸ ὁποῖο περιλαμβάνει τὰ κείμενα τοῦ πρώτου μέρους τοῦ ἀφιερώματος «Πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας». Στὸ Προλογικό, μὲ τίτλο «Ἑνότητα μέσα στὴν ποικιλία. Ἡ συνοδικότητα ὡς τρόπος ζωῆς καὶ ἔκφρασης τῆς Ἐκκλησίας» ὁ Σταῦρος Γιαγκάζογλου ἀναδεικνύει τὴ σημασία τῆς συνοδικότητας ὡς ἑνότητας ἐν τῇ ποικιλίᾳ γιὰ τὴν ὀργάνωση καὶ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἐν ὄψει μάλιστα τῆς ἐπικείμενης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Στὸ πρῶτο ἄρθρο τοῦ ἀφιερώματος, μὲ τίτλο «Ἡ Ἀναγκαιότητα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν σύγχρονων προκλήσεων», ὁ Γεώργιος Μαρτζέλος ἐξετάζει τὴ σημασία τῆς Συνόδου, ἡ ὁποία καλεῖται νὰ ἀνταποκριθεῖ στὰ αἰτήματα τῶν καιρῶν καὶ νὰ δώσει δυναμικὴ μαρτυρία τῆς θεανθρώπινης παρουσίας της στὸν σύγχρονο κόσμο. Ὁ π. Γρηγόριος Παπαθωμᾶς στὸ κείμενό του «Συνοδικὸς Θεσμὸς καὶ Ἐκκλησιαστικὴ Διοίκηση κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Συνοδικῆς περιόδου μέχρι καὶ τὴν πατριαρχία τοῦ Μ. Φωτίου» ἀναδεικνύει ἱστορικὰ ἀπὸ τὴν ὀπτικὴ τῶν ἱερῶν κανόνων τὸν ὀργανικὸ δεσμὸ μεταξὺ συνοδικοῦ θεσμοῦ καὶ ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης. Ἡ Δέσπω Λιάλιου στὸ ἄρθρο της μὲ τίτλο «Ἡ οἰκουμενικότητα μιᾶς συνόδου τῆς Ἐκκλησίας» διερευνᾶ ἀπὸ ἱστορικὴ σκοπιὰ τὴν ἀνάδειξη καὶ τὴ σημασία τῆς οἰκουμενικῆς συνόδου. Ὁ Χρυσόστομος Σταμούλης στὸ ἄρθρο του «῾Ἡ λειτουργία τῆς ὁμοφωνίας καὶ ἡ ποιητικὴ τῆς ἑνότητας᾽. Κριτικὸς σχολιασμὸς τῶν κατανοήσεων τῆς μεθόδου λήψης ἀποφάσεων τόσο κατὰ τὸ προκαταρκτικὸ ὅσο καὶ κατὰ τὸ τελικὸ στάδιο τῆς συνόδου» ἐξετάζει κριτικὰ τὶς πρακτικὲς καὶ ἄλλες δυσκολίες τοῦ τρόπου λήψης ἀποφάσεων (ὁμοφωνία, κάθε Ἐκκλησία ἔχει μία φωνή) στὴν ἐπικείμενη Σύνοδο. Ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος (Σαββᾶτος) στὸ ἄρθρο του μὲ τίτλο «Αἱ σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὰς λοιπὰς Χριστιανικὰς Ἐκκλησίας καὶ Ὁμολογίας ἐπὶ τῇ βάσει τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων» διερευνᾶ τὴ διαδικασία ἀναθεώρησης καὶ ἐπικαιροποίησης τῶν σχετικῶν κειμένων ποὺ ἀφοροῦν τὴ σχέση τῆς Ορθοδοξίας μὲ τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο καὶ μὲ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση, ἀφοῦ πρῶτα περιγράψει τὸ περιεχόμενό τους. Ὁ Στυλιανὸς Τσομπανίδης μὲ τὸ κείμενό του «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ Οἰκουμενική Κίνηση. Μιὰ ἐκκλησιολογικὴ προσέγγιση καθ’ ὁδὸν πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο», ἐξετάζει τὴν ἐκκλησιολογικὴ στάση καὶ τὴ θέση τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ πλαίσιο τῆς Οἰκουμενικῆς Κίνησης, ὅπως ἀποτυπώνεται στὰ ἐπίσημα σχετικὰ κείμενα, τονίζοντας τὴν ἀνάγκη ἡ Ὀρθοδοξία νὰ προσδιορίσει πιὸ ὁριστικὰ τὴ θέση της στὸ πλαίσιο τοῦ οἰκουμενικοῦ διαλόγου, στὴν προοπτικὴ τοῦ διαλόγου μὲ τὸν ἄλλο. Ὁ Δημήτριος Κεραμιδᾶς στὸ μελέτημά του «Ὀρθοδοξία, Πανορθόδοξη Σύνοδος καὶ Χριστιανικὴ Ἑνότητα» ἐξετάζει τὴν ἐπικείμενη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο ὄχι ὡς ἀπομονωμένη ἔκφραση ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἐκκλησιαστικὴ πραγματικότητα ἀλλὰ στὴν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ὁλόκληρης τῆς προσυνοδικῆς πορείας τῆς Ὀρθοδοξίας, διερευνώντας τὶς ἐκκλησιολογικὲς καὶ θεολογικὲς προϋποθέσεις τῆς συμμετοχῆς της στὴν οἰκουμενικὴ κίνηση. Ὁ Χρῆστος Τσιρώνης στὸ κείμενό του «Τὸ παγκόσμιο καὶ τὸ τοπικό, ὁ ἄνθρωπος καὶ ἡ Οἰκουμένη. Ἕνα σημείωμα Κοινωνικῆς Θεωρίας γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὸν σύγχρονο κόσμο», ἐξετάζει τὰ κοινωνικὰ χαρακτηριστικὰ καὶ τὶς σχετικὲς φάσεις ἐμπέδωσης τῆς παγκοσμιοποίησης, καὶ τὸν ρόλο ποὺ καλεῖται νὰ διαδραματίσει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὸ πλαίσιο αὐτὸ σὲ διορθόδοξο, διαχριστιανικὸ καὶ εὐρύτερα κοινωνικο-πολιτικὸ ἐπίπεδο. Ἡ Βασιλικὴ Σταθοκώστα στὸ κείμενό της «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ σύγχρονες προκλήσεις: Ἡ γυναίκα στὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν κόσμο σήμερα», ἐπικεντρώνεται στὸ ἰδιαίτερα ἀκανθῶδες αὐτὸ ζήτημα, μελετώντας τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους ἀντιμετώπισε τὸ γυναικεῖο ζήτημα ἡ Ὀρθοδοξία στὸ πλαίσιο τῆς οἰκουμενικῆς κίνησης, στὴ σχέση της μὲ τὸν κόσμο, ἐπιχειρώντας νὰ διατυπώσει ὁρισμένες σκέψεις γιὰ τὸ πῶς ἡ Ἐκκλησία θὰ μποροῦσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴν ἀνάγκη στήριξης τῶν γυναικῶν. Ὁ Μιλτιάδης Κωνσταντίνου στὸ κείμενό του μὲ τίτλο «Βιβλικὲς προϋποθέσεις ἀντιμετώπισης τοῦ οἰκολογικοῦ προβλήματος» ἀποπειρᾶται μιὰ ἀναμέτρηση μὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον κρίσιμα προβλήματα τῆς ἀνθρωπότητας μὲ ἀφετηρία τὴ βιβλικὴ θεώρηση τῆς σχέσης Θεοῦ - ἀνθρώπου – κόσμου. Ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος (Χατζηνικολάου) στὸ ἄρθρο του «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὰ Ζητήματα τῆς Βιοηθικῆς» ἀποπειρᾶται νὰ δώσει τὸ περίγραμμα τῆς πνευματικῆς βιοηθικῆς ἀπὸ τὴν ὀπτικὴ τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας, ἀναδεικνύοντας τὴν ἀνάγκη νὰ ὑπάρξει πανορθόδοξο ἐνδιαφέρον σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὰ ζητήματα τῆς ἀνθρωπολογίας. Ὁ Κωνσταντῖνος Κωτσιόπουλος στὸ ἄρθρο του «Ἡ Εὐρωπαϊκὴ ἀρχὴ τῆς Ἐπικουρικότητας καὶ τὸ Ὀρθόδοξο Αὐτοκέφαλο» διερευνᾶ τὴ σχέση καὶ σὲ ὁρισμένο βαθμὸ ἀντιστοιχία μεταξὺ τῆς ἀρχῆς αὐτῆς ποὺ ρυθμίζει τὴν πολιτικὴ ὀργάνωση τῶν σχέσεων τῶν χωρών-μελῶν τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ αὐτοκεφάλου ὡς θεσμοῦ ὀργάνωσης τῶν σχέσεων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν μεταξύ τους καὶ μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ Δημήτριος Νικολακάκης στὸ κείμενό του «Τὸ Αὐτοκέφαλον καὶ τὸ Αὐτόνομον στὴν πορεία πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ἐξετάζει δύο ἐκ τῶν πλέον βασικῶν θεμάτων τῆς Συνόδου, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸν τρόπο ἀνακήρυξής τους. Στὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ μὲ τίτλο «Ἡ νηστεία κατὰ τὶς Προσυνοδικὲς Συζητήσεις», ὁ Παναγιώτης Σκαλτςῆς ἐξετάζει τὸ ζήτημα τῆς νηστείας, ὅπως αὐτὸ τυγχάνει ἐπεξεργασίας στὰ κείμενα τῆς προσυνοδικῆς διαδικασίας. Ὁ Θανάσης Ν. Παπαθανασίου στὸ ἄρθρο του «Μία ἀγνοημένη πτυχὴ τῆς πραγματικότητας: Ἡ ἀφρικανικὴ χριστιανικὴ ἱεραποστολὴ πρὸς τὴν Εὐρώπη» ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναδείξει τὸ φαινόμενο τῆς «ἀντίστροφης ἱεραποστολῆς», ὅπου χριστιανοὶ μετανάστες ἀπὸ τὶς χῶρες τοῦ Τρίτου Κόσμου ἐπιδεικνύουν ἱεραποστολικὸ ζῆλο νὰ κηρύξουν τὸ εὐαγγέλιο σὲ περιοχὲς τῆς Δύσης, οἱ ὁποῖες σὲ μεγάλο βαθμὸ τείνουν νὰ ἀποχριστιανοποιηθοῦν. Στὴ στήλη Ἰδιόμελα δημοσιεύεται τὸ κείμενο τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ μὲ τίτλο «Ὀντολογίας ἀμφιλεγόμενα (διάλογος μὲ τὸν Διονύση Σκλήρη)», ὅπου ὁ συγγραφέας ἀποπειρᾶται ἀπάντηση σὲ κριτικὴ παρουσίαση βιβλίου του σὲ προηγούμενο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ. Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ συμπληρώνεται μὲ τὶς πλούσιες μόνιμες στῆλες του. Τά «Θεολογικὰ Χρονικά», ὅπου περιλαμβάνονται ἀναφορὲς σὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια, θεολογικὰ γεγονότα, ἀνακοινωθέντα καὶ πορίσματα συνοδικῶν συνδιασκέψεων, τά «Περιοδικὰ Ἀνάλεκτα», ὅπου γίνεται σύντομη ἐπισκόπηση τῶν ἑλληνικῶν καὶ ξένων θεολογικῶν περιοδικῶν, τό «Βιβλιοστάσιον», ὅπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικὰ δοκίμια καὶ παρουσιάσεις θεολογικῶν μονογραφιῶν, βιβλίων καὶ λοιπῶν ἐκδόσεων καί, τέλος, τό «Ἀναλόγιον», ὅπου δημοσιεύεται ἐνημερωτικὸ δελτίο πρόσφατων θεολογικῶν ἐκδόσεων. Τὸ ἑπόμενο πρῶτο τεῦχος τοῦ 2016 μὲ τὰ κείμενα τοῦ δεύτερου μέρους τοῦ σχετικοῦ ἀφιερώματος γιὰ τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο θὰ κυκλοφορήσει στὶς ἀρχὲς τοῦ Ἰουνίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου